-
1 odpierać atak
отражать атакуOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > odpierać atak
-
2 odpierać
odpierać (-am) < odeprzeć> (odeprę) wroga zurückdrängen; cios parieren; zarzut zurückweisen; argument widerlegen;odpierać atak zurückschlagen -
3 odpierać
impf ⇒ odeprzeć* * *(atak, natarcie) to fight off, to ward off; ( nieprzyjaciela) to fight back, to repulse; ( ciosy) to fight off; ( argumenty) to refute, to rebut* * *ipf.1. (atak, natarcie) fight off, ward off; ( nieprzyjaciela) fight back, repulse; ( ciosy) fight off; (argumenty, zarzuty) refute, rebut.2. tylko pf. lit. (= odpowiedzieć) answer, say.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odpierać
-
4 odpierać
vt -
5 odpierać odpier·ać
-am, -asz; pf odeprzećvt1) [atak] to fight off2) (= walczyć z nieprzyjacielem) to repel, to repulse3) [ciosy] to fight off4) [argumenty w dyskusji] to refute -
6 bronić
broń Boże! — God forbid!, heaven forbid!
bronić dostępu do kogoś/czegoś — to bar the way to sb/sth
bronić pracy doktorskiej — to defend one's PhD thesis lub dissertation
* * *ipf.1. + Gen. defend (sb l. sth) (przed czymś/kimś against sb/sth); bronić kraju przed wrogiem fight in defense of one's country; bronić miasta defend a city; bronić domu przed napastnikami defend one's home against aggressors.2. + Gen. l. Acc. (= strzec, chronić) protect, shield; bronić przed niebezpieczeństwem protect from l. against harm; wały broniące miasta przed powodzią embankments protecting the town against flooding; bronić pokoju keep the peace; bronić swoich interesów protect l. look after one's interests; broń Boże! l. niech Bóg broni! l. niech ręka boska broni! God l. heaven forbid!3. + Gen. (= odpierać zarzuty wobec) defend; (sprawy, idei) champion; bronić swojego stanowiska defend one's position; stick to one's guns; bronić swoich praw stand up for one's rights; bronić przyjaciół stand up l. stick up for one's friends; bronić doktoratu defend one's dissertation.4. + Acc. prawn. defend, plead the case of (sb).5. (= zabraniać) forbid ( komuś robienia czegoś sb doing sth l. to do sth); prohibit ( komuś (robienia) czegoś sb from (doing) sth); bronić komuś łowić ryby forbid sb fishing l. to fish; bronić komuś wstępu do swojego domu refuse sb entrance into one's house.ipf.1. (= odpierać atak) defend o.s.; bronić się dzielnie put up a good fight; bronić się do upadłego fight to one's last l. to one's dying breath; bronić się do ostatka fight to the last l. to the bitter end.2. (= odpierać zarzuty) defend o.s.; bronić się przed oskarżeniami defend o.s. against accusations; bronić się w sądzie defend o.s. in court.3. (= strzec się) protect o.s., shield o.s. (przed kimś/czymś from l. against sb/sth); bronić się przed złymi myślami l. od złych myśli suppress bad thoughts; bronić się przed ciekawością sąsiadów shield o.s. against the prying of one's neighbors; bronić się przed napływającymi łzami fight back tears.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bronić
-
7 od|eprzeć
pf — od|pierać impf Ⅰ vt 1. (zmusić do odwrotu) to drive [sb/sth] back, to drive back [wroga]; to repel [atak]; to repulse [nieprzyjaciela, szturm]- udało im się odeprzeć natarcie they were able to repulse the attack2. (kontrować) to parry [cios, uderzenie, atak]; to refute [argumenty, oskarżenie, zarzuty] Ⅱ odeprzeć książk. (odpowiedzieć) to reply- „nie zgadzam się” – odparł spokojnie ‘I don’t agree,’ he replied calmly■ odpierać ciosy a. razy to hold fastThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > od|eprzeć
-
8 parować
-
9 zurückschlagen
zurück|schlagenI. vter schlug den Ball an den Torwart zurück podał piłkę z powrotem do bramkarzaII. vi
См. также в других словарях:
bronić — ndk VIa, bronićnię, bronićnisz, broń, bronićnił, bronićniony 1. «odpierać atak, napaść, ochraniać czynnie, zwykle z bronią w ręku» Bronić mężnie, zaciekle, zajadle, z narażeniem życia. Bronić kogoś własną piersią. Bronić fortecy, miasta, kraju,… … Słownik języka polskiego
dzielnie — dzielnieej 1. «odważnie, bohatersko, walecznie, bitnie» Dzielnie spisywał się na polu bitwy. Dzielnie walczyć, bronić się, odpierać atak. 2. «zaradnie, energicznie, sprawnie, umiejętnie, dobrze» Dzielnie dawała sobie radę z prowadzeniem domu.… … Słownik języka polskiego
bronić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odpierać od siebie czyjś atak fizyczny lub słowny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bronić się przed nacierającym przeciwnikiem. Bronić się przed psem, przed komarami. Bronić się w sądzie,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
